ظهور ارائه دهندگان محتوای جهانی، عامل مهمی در تغییرات بنیادین ساختارهای صنعت و مصرف مخاطبان داشت. پخش‌کنندگان سنتی (برودکسترها) و صنایع درخواستی دچار تغییرات سریعی شدند که موجب انتخاب‌های گسترده‌تر برای تماشاکنندگان بریتانیایی شد. این موج جدید محتوایی مسائل مختلفی را برای نظام تنظیم‌گری بریتانیا و مساله رقابت با سرویس‌های داخلی به وجود آورد. به طور ویژه پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، این مساله ابعاد مهم‌تری پیدا کرد چرا که بسیاری از سرویس‌های رسانه‌ای، بر طبق قوانین بریتانیا، خارج از محدوده صلاحیت تنظیم‌گری این کشور قرار می‌گیرد. از این رو منازعات گفتمانی مختلفی پیرامون چگونگی تنظیم‌گری سرویس‌های ویدئوی درخواستی خارجی به طور خاص سرویس‌های ویدئوی درخواستی امریکایی نظیر نتفلیکس شکل گرفته است.
