بازار VOD انگلستان؛ وضعیت فعلی و پیشرفت های آتی

هفت سرویس ویدئو مبتنی بر تقاضا وجود دارند که بیش از 5 درصد از سهم مصرف معمول خانواده ها را تشکیل می دهند: BBC iPlayer،ITV Hub، All4،My5،Netflix، Amazon Prime Video و Now TV.رشد فعلی مصرف عمدتا از پلتفرم های بین المللی VOD اشتراکی یعنی SVOD ها نشات می گیرد. با این حال این رشد به زودی در چند سال آینده با ورود موج جدیدی از سرویس های جدید عمدتا آمریکایی به بازار که از اوایل سال 2020 کار خود را آغاز خواهند کرد تثبیت خواهد شد.
نویسنده : مدیریت سایت
تاریخ انتشار : شنبه, 6 آذر ,1400

خلاصه اجرایی

– هفت سرویس ویدئو مبتنی بر تقاضا وجود دارند که بیش از 5 درصد از سهم مصرف معمول خانواده ها را تشکیل می دهند: BBC iPlayer،ITV Hub، All4،My5،Netflix، Amazon Prime Video و Now TV.رشد فعلی مصرف عمدتا از پلتفرم های بین المللی VOD اشتراکی یعنی SVOD ها نشات می گیرد. با این حال این رشد به زودی در چند سال آینده با ورود موج جدیدی از سرویس های جدید عمدتا آمریکایی به بازار که از اوایل سال 2020 کار خود را آغاز خواهند کرد تثبیت خواهد شد.

– برخی از سرویس های جدید کار خود را از اواخر سال 2019 و اوایل سال 2020 آغاز خواهند کرد. این سرویس ها از دل چند شرکت شکل خواهند گرفت؛ پخش کنندگان قرار است با یکدیگر ادغام شوند و شبکه های BBC و ITV محتوای اصلی خود را با یکدیگر تلفیق کنند و یک سرویس SVOD جدید مشترک بریتانیایی به نام BritBox را تشکیل دهند. استودیوها به دنبال حرکت به سمت مدل های ارتباط مستقیم با مصرف کنندگان که پیش قراول آن سرویس Disney+ است که به زودی آغاز به کار خواهد کرد؛ شرکت های حوزه فناوری مثل اپل نیز به دنبال ورود به دنیای سرویس های ویدئویی هستند تا با ارتقا روابط فعلی خود با مشتریان به تجمیع کنندگان بین المللی تبدیل شوند.

– سه سرویس ویدئویی جدید، Apple TV+، BritBox و Disney+، به احتمال زیاد تا سال 2023 هر سه، دست کم 2 میلیون مشترک( بیش از 5 درصد از مصرف کنندگان بریتانیایی) را از آن خود کنند. طبق سناریوهای تهاجمی یا رادیکال تر در این بازه زمانی این سرویس ها در مجموع احتمال 10 میلیون مشترک جدید را به دست آورند.

– رقابت میان سرویس ها در حال افزایش است و حجم محتوای ارائه شده بر روی بزرگترین سرویس های SVOD در سه سال گذشته سه برابر شده است. بنابراین انحصاری بودن محتوا اهمیتی فزاینده پیدا کرده است و احتمالا به شکل گرفتن سیلو یا انبارهای محتوا منجر خواهد شد. موسسه آمپر انتظار دارد ارائه دهندگان محتوا به شکل فزاینده ای محتوای با کیفیت بالای خود را در داخل [سازمان یا مجموعه خود] و در سرویس های VOD در ارتباط مستقیم و بلاواسطه با مصرف کنندگان نگهدارند.

– در شرایطی که کتابخانه های محتوای شخصی مصرف کنندگان در میان تعداد فزاینده ای از سرویس ها گسترش پیدا می کنند، سطح بالاتری از تجمیع VOD از جانب بازار ضرورت می یابد. بهترین تجمیع کنندگان از دامنه یا مقیاس فعلی مخاطبان، روابط پرداخت مستقیم هزینه [اشتراک] با مشتریان و پخش های سخت افزاری برخوردار خواهند بود. در میان آنها کمپانی های آمازون و اپل از موقعیت و جایگاه خوبی برای جمع آوری سرمایه در مقیاس بین المللی برخوردارند. در بازار پلتفرم های تلویزیونی اصلی و عمده از جمله Sky،  Virgin Media و Freeview همگی از حداقل تعداد مخاطبانی برخوردارند که به آنها امکان دهد تا به عنوان تجمیع کننده فعالیت کنند.

– اغلب سرویس های موجود VOD با تجمیع کنندگانی سازگار هستند که امکان جستجو را در کتابخانه هایشان می گنجانند و به صورت مستقیم از طرف مصرف کنندگان هزینه اشتراک دریافت می کنند. با این وجود موانع در مسیر بزرگترین سرویس های VOD در ارتباط با اینکه چگونه تجمیع کنندگان کشف محتوا را تلفیق و ادغام می کنند و اینکه آیا پلی بک(playback) از طریق یک سیستم تجمیع کننده مرکزی اتفاق می افتد یا از طریق برنامه های مجزا و مختص هر سرویس، وجود دارد. این موضوع در هسته اصلی خود به این مسئله بستگی دارد که چه کسی متادیتا (کلان داده) و داده های مشاهده در ارتباط با مخاطبان را کنترل می کند و چگونه می توان آن را ارتقا و تقویت کرد.

– سرویس های VOD موجود می توانند خود را با شرایط در حال تغییر بازار از طریق تعدیل مدل های کسب و کار، هدف گذاری و کسب درآمد بهتر از عناصر پایگاه کاربرانشان سازگار و منطبق کنند. سرویس های تحت مدیریت پخش کننده می توانند لایه های اشتراک با کیفیت بالا و بدون آگهی تبلیغاتی را برای افزایش درآمد عرضه کنند.در عین حال، سرویس های اشتراکی می توانند لایه های تبلیغاتی را با نرخ های پایین تر(به منظور توسعه بالقوه پایگاه کاربرانشان) یا به صورت مستقیم در قالب عرضه های در سطح ورود طرح و معرفی کنند.

– جدای از پخش کنندگان در سطح ملی سرویس های VOD بریتانیایی با اهمیت یافتن فزاینده­ی مقیاس بین المللی، بیش از پیش درگیر کشمکش و جدال می شوند. سرویس های VOD که در سطح بین المللی موجود و در دسترس هستند از جایگاه و موقعیت بهتری برای افزایش توان و اختیارات در مذاکره بر سر محتوا، دست یابی به نفوذ و اهمیت یا برجستگی بیشتر در ارتباط با تجمیع کنندگان شخص ثالث، توسعه مخاطبان بالقوه و احتمالی خود (مشخصا در ارتباط با محتوای ویژه و خاصی که نسبت اندک و محدود از افراد را مدنظر و هدف قرار داده است) و کاهش تدریجی هزینه تکنولوژی در یک بازار وسیع تر برخوردار هستند.

– سرویس های BVOD (سرویس های مبتنی بر تقاضا پخش کنندگان) و SVOD ترکیب های محتوایی بسیار متفاوت و متنوعی را ارائه می کنند. سرویس های BVOD اغلب تا حد قابل ملاحظه ای، بیش از 80%، محلی هستند و غالبا به صورت 50-50 بین سرویس­های ویدئویی بدون زیرنویس و دارای زیرنویس تقسیم می شوند. در مقابل سرویس­های SVOD اغلب بین المللی هستند (در حدود 10 تا 20% از این سرویس محتوای محلی دارند) و عمدتا بر محتوای دارای زیرنویس تمرکز می­کنند.

– با این وجود همه کاتالوگ های BVOD یکسان نیستند. ITV Hub به عنوان «ناب ترین» پخش کننده کچ­آپ شناخته می شود که بالغ بر 85 درصد از محتوای موجود بر روی آن سرویس به مدت یک ماه یا کم تر [از یک ماه] قابل دسترسی است؛ در حالی که سرویس All4 بر روی باکس ست ها تمرکز دارد و بخش عمده ای از محتوای آن در قراردادهای اعطای مجوز یک ساله یا بیشتر [از یک سال] قابل دسترسی است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *